gönderen Baturalptürk » 06 Kas 2008, 20:54
Tanrı sözcüğü Allah yerine kullanıldığında sanki o kişi Müslüman değilmiş gibi bir hava yaratılır. Oysa Allah sözcüğü Muhammed'den önce Arapların dağarcığında da varmış. Secde, takva vb. kavramlar putperestlikte putlara ibadet için kullanılıyormuş. Huri, burak gibi sözcükler de Mezopotamya söylencebilgisinden kalmaymış. Bu durumda bu sözcükleri yok sayabilir miyiz? Bu sözcükler kullanılamaz diyebilir miyiz? Ayrıca tüm dinsel kavramlar Kuran-ı Kerim ile mi ortaya çıkmıştır. Bunları düşünmeli İslam'ın niyet işi olduğunu usumuza yerleştirmeliyiz.
Öte yandan ilk Türkçe Kuran çevirisini yapan Karahanlılar Allah sözcüğünün karşılığı olarak Tanrı sözcüğünü kullanmışlardır. Esma-ül Hüsna diye bildiğimiz adların hemen hepsinin Türkçe karşılığı vardır.Ben burada Karahanlılar'ın Türkçe Kuran çevirisinden derlenmiş soyut kavramları aynen iletiyorum:
abruğ=tereddüt eden,kesin karar veremeyen
açgan=en doğru hükmü veren,fettah
açukluğ=helal
adakın kıl- = namazı tam erkanı ile kılmak
yangluk=insan
adırmak küni=hüküm günü
ayırtlaş- = ihtilafa düşmek
adna-=değişmek,bozulmak,dejenere olmak
ağırlığ=kutsi
aldağlı=hileye hile ile karşılık veren !!!
andık- = ant içmek
arıg ay- =tesbih etmek
arığ=kutsal
arığla- = tesbih etmek
arığlık=münezzeh
artak=kötü fena
astın=alçak,rezil
astınrak=en aşağı
atanmış öd=ecel !! (Belirlenmiş Zaman)
aya ur- = alkışlamak,takdir etmek
barış=iyi örnek,timsal(günümüzdeki anlamından farklı)
beküştürmek=ibret
bilgenrek=en iyi bilen
büt- = iman etmek !!
bütgen=iman eden
bütmek=iman
bütünsöz=hikmet
boynagu=zorba,zalim
boyun berigli=müslüman(sözcüğün birebir karşılığıdır aynı anlamdadır.Teslim olmuş..)
boyun ber- = itaat etmek
bulgak=fitne
buş-=kızmak öfkelenmek
buşku=heyecan,öfke
çalpak=fena,kötü iş/fuhuş(birebir karşılığı olarak kullanılmıştır)
çın söz = hikmet
çıngar- = tasdik etmek
çınlık=hakikat
edgürek=en hayırlı
ediz=yüksek,hazret
elig bul- = etkisi altına almak,istila
elükle- = alay etmek
erket- = gücü yetmek
erk kur- = nüfuz etmek
esiz=şer,kötü
etig=ziynet
geçki=eski
ıdılmış=peygamber !!!(Aynı sözcüğün öztürkçe yalavaç,savçı gibi karşılıklarının olduğunu da bildirelim)
irinç=nimet
keleçü=hikaye,söz
kın=azap,işkence
kızgutluk=azap !!
kopur- = haşretmek,diriltmek !!
köni işlig=hakim
köngül ur-=tevekkül etmek
kulak tut- = istima
ten dilegü=şehvet,heva
küd- = mühlet vermek
küsüş=aziz
küvezlen- = kibirlenmek
oğra- =azm,kasıt,niyet
oğur=zaman
osan-=gafillik etmek
ögdi=hamd
örtgen=gafur !!!
öte- = emaneti sahibine vermek
ötel- = eda etmek
sakınıglı = takva !!
saknuk=takvalı
ser- = sabretmek
sergen=sabırlı
sewünçi=müjde
soyurka-=rahmet etmek
söz koşgu=şair
sunmaklık=ibadet !!!
süçüg=tatlı,hoş
tan-=inkar etmek
tangan=kafir !!
tapgan=kulluk eden
teggüçi=musibet,bela
tegürmeklik=tebliğ !!!
tengle- = takdir etmek
tutuğlı=yazıcı melek
tutur-=vasiyet etmek
tüzün=kerim,halim
uçkun- = aklı çıkmak
uğ=kefalet
uluğrak=en yüce
uvutlu=rezil( iddaa sahibi ve izbasarları için altını çiziyorum.)
ünde-=çağırma,davet,ezan
üstünrek=en üstün
yaraşıklık=tevfik
yarağsız=batıl
yarlığla-=vahyetmek
yoruk=tarz