gönderen Oktay D. » 16 May 2020, 19:12
Bu savda birçok sorun var.
1- Türkçede yémek sözcüğü 13.yy'da ortaya çıkar, ondan öñce āş sözcüğü kullanılıyordu.
2- Avesta dilinden geçen sözcüklerde -s- > -ş- dönüşümü gérçekten var mı?
3- Avesta diliniñ kayıtlı örnekleri daha eskiye gidiyor diye Türkçe o dönemde yoktu mu sanıyorsuñuz? Türkçe oldukça eski bir dil, oysa Hint-Avrupa dilleri Orta Asyaya daha soñra yérleşti. Dilleriñ kayıtlı tarihleriniñ eskiliği, tekil sözcükleriñ kökenlerine ilişkin hiçbir bilgi vérmez.
4- Sözcüğüñ tersine Türkçeden Avesta diline geçmediğini kanıtlayabilir misiñiz? Avesta āsa- sözcüğünüñ Hint-Avrupa dilindeki kökü nedir? Ulaşabildiğim tüm Hint-Avrupa kökenleme kaynaklarına (WP, Pokorny, Turner, Vasmer, Ernout-Meillet, Frisk, Walde-Hoffmann) baktım ve böyle bir kök bulamadım. İki dil étkileşim hâlindeyse ikisi de birbirine sözcük alıp vérebilir.
5- Ermenice xaş ile Avesta āsa- gerçekten aynı kökten mi? haşla- sözcüğü Ermeniceden gelen bir sözcüğüñ türevi olabilir, ancak bunuñ āş ile bir bağlantısı varsa açıkça kanıtlamañız gérekir.
Nişanyan'ıñ sözcükleri daha çok alıntı olarak gösterme eğilimi olduğunu biliyoruz, o yüzden kuşkuyla okumañız géreken bir kaynak. Aynı şekilde Gülensoy'uñ da Türkçeye mâl étme eğilimi olduğu için onu da göz öñüne almalısıñız. Bu durumda gérçek bu ikisiniñ arasında bir yérde olur. O yüzden olabildiğince karşıt kaynakları bir arada karşılaştırarak okumañız çok öñemli, yoksa böyle temel sorunlar çıkar.