efendi, efendim

[YİĞİT TULGA]

Uğrola,

efendi [Gül xv] egemen kimse, bey; okuryazar kişiler için mevla/molla karşılığı olarak kullanılan saygı deyimi ~ OYun authéntēs bey, sahip, mevla ~ EYun authéntēs reşit ve mümeyyiz kişi, vekil olmayan, asil < EYun authéntō sorumluluk ve yetki sahibi olmak

beyefendi  ???

egebey........efendi
egebeyim....efendim (buyrunuz, buyursunlar)

Örn:
Ahmet egebey...........Ahmet efendi
Ahmet Bey
buyrun egebeyim......buyrun efendim

ayrıca sesleniş karşısında buradayım, buyrunuz yerine,

egemenim (sahibim) ......................efendim
egem (sahibim, büyüğüm)...............efendim
buyrolsun...buyurun olsun, buyruğunuz olsun, buyruk olsun, buyurun olsun
buyrola.......buyur (ki) ola, buyruk ola
buyrulsun....efendim
buyrula........efendim

Olabilir.

Uğrola

[YİĞİT TULGA]

Uğrola,

uğ
Ey, buyrun, efendim. [ Derleme Sözlüğü c: 11 ]
Karabüzey *Araç -Kastamonu

Derleme Sözlüğünde geçen bu sözcük "efendim" yerine kullanılabilir. Örnek söyleşi:

-Kızım!
-Uuuğ!
-Kızım yanıt versene bana!
-Uğ dedim ya baba, duymadınız.
-Bağışla kızım, yaşlılık işte...
-Öyle deme baba, üzülüyorum yaşlandığına...

Yeh (evet), güzel oluyor gibi. Kullanmayı sınayalım. İlkin iç sesimizle...

Uğrola

[Tivcil]

sahiplenilmiş bir öznenin, sahibine dediği efendim değil, karşılıklı yanıt gereğince Uğ..

bizim buralar'da ''nevar'' diyen çoktur ve yaygındır, taa Almanya'da gurbettekilere kadar.
UĞ'u yaygınlaştırmak artı değer katabilir dilimize. taraftarıyım.

uğrola

[metehan]

kulağa pek hoş gelmiyor...
bir de neye göre "uğ"...??

[Yérbey]

kulağa pek hoş gelmiyor...
bir de neye göre "uğ"...??

İyide bu türetme değilki beğenmiyorsun. Kullanımda olan, Türklerce söylenen bir söz, buradaki amaç; daha çok kişinin kullanıma geçmesi, bilmesidir.

[İlteriş]

bencede kullanılabilir acaba kökeni hakkında daha fazla bilgi verilebilir mi ?

[Oktay D.]

Olasıca, oñ "oñgun, saygı duyulan kişi (efendi)" > Karadeñiz ağzı uñ > uğ (geñizcil /n/ sesi çoğunlukla ğ olur: Osmanlıcada k, g, ğ, ñ ayırd edilemezdi)

[Oktay D.]

Bu arada Gülseren Tor'uñ Mersin Ağzı sözlüğünde oğ vér- "ses vermek, yanıt vermek (Yenibahçe/Silifke)" ve oyn "erkeklere seslenme ünlemi, (Kuskan/Gülnar)" maddeleri bulunuyor.

[YİĞİT TULGA]

Uğrola,

Yaşayan bir sözcüğü "ünlem seçenekleri" arasına almak istemiştim ki, açıklamalardan anlaşıldığı ileyle (kadarıyla) alınabilir yeterlilikte ulay (ve) niteliktedir.

"uğ!", "ey!"
ne var?", yerine belki "buyurdunuz",
belki yalnızca "buyrunuz!", "buyruğunuz?"
"(uyarıldım, buyruk altındayım anlamında) (efendim) buyruldum", "buyurt", "buyurtun (uz)"
"başımla bir, başım üstüne
belki "efe" sözcüğünü Türkçe sayarsak:
efem (beyim)
belki de erkeklere karşılık olarak:
Kağanım, baybeyim (efendim)
Bayanlara karşılık olarak:
Ecem, bikem (baybayanım = saygın bayanım))
belki ululamak için, "Ulum", "uluları", "ulularım"
bunlara ek olarak onlarca sözcük önerilebilir.

Uğrola

[metehan]

İyide bu türetme değilki beğenmiyorsun. Kullanımda olan, Türklerce söylenen bir söz, buradaki amaç; daha çok kişinin kullanıma geçmesi, bilmesidir.

iyi de canım hemen her yazında bir ikaz bir eleştiri var beğenip beğenmemem beni ilgilendirir bunu sana danışmayacağım heralde
kullanımda olan diyorsun peki kim kullanıyor şuanda bunu? etrafında çevrende uğ sözünü kullanan var mı??

[Tivcil]

değerli metehan, Japonların bilimsel araştırmaları, çalışkanlıkları ulay(ve) dürüstlükleri acaba tesadüfmüdür, ne dersin?  dillerinden itibaren kültürlerini, çağımızın küreselleşmesinden ulay(ve) yozlaşısından korumuşlardır (hepten olmayabilir tabi). Örneğin Türk ulusunun çoğunluğu, telefon avizesine seslenerek karşı tarafa ''alo'' der.  ançıp ''alo''nun ne anlam ifade ettiğini bilmez. işte bu bilmeden yapılan eylemi, Japonlar yapmaz. Japonlar alo demez, moşimoşi derler. ulay(ve) bu sözcüğü bilinçli üretmişlerdir.

Oysa, büyük olasılıkla siz ve ben'de dahil Türk Ulusu, anlamını bilmediğimiz alo sözcüğünü, telefon yanıtı olarak kullanmak durumunda kalmışız. Alessandra Lolita Oswaldo'nun kısaltması olan Ale Lol Os, imdi olmuş alo ulay(ve) dilimize dolanmış. 
imdi siz, hangisini tercih edersiniz mantığınızı kullanarak? Uğ mu ? Alo mu ?

Uğrola

[Oktay D.]

İyi de Çığır Türk, bunlarıñ konuyla ne ilgisi var? Konumuz "uğ". Konu dışı veya kişisel paylaşımlarıñızı özel ileti ile yürütebilirsiñiz.

[Gökbey]

çelebi : yüce kişi

efendi için yeniden diriltilmesinden yanayım.

[İlteriş]

Efendi için öge-öke de kullanılabilir

[YİĞİT TULGA]

Uğrola,

çelebi       [TS xiv] sahip, efendi, usta; [TS xvii] kibar, terbiyeli kimse   < Tü çeleb/çalap [passim. xiii] yüce kişi, tanrı ~? Aram Slab/Slāb 1. haç, 2. (mecazen) rab, İsa " salip
———————
• Süryanice telaffuz ’tslab’ şeklinde olup fonetik açıdan Türkçe çeleb ile uyumludur. Sözcüğün 11. yy’dan önce Nasturi din adamları yoluyla Orta Asya’ya yayılmış olması muhtemeldir. 

Dışkılayan Beyin' in dedikleri yukarıdadır. Dönüp dolaştırıp Süryanice' ye bağlanmaya yeltenmiş. Boşa debelenmiş...

Çelebim (çalabım)......efendim olabilir.

(Çalab' ın Tanrı (iye, sahip) anlamı olduğundan onu bu anlamda kullanmayı yeğlerim.
Eski koşuklarda sıkça geçer. Öyleyse günümüze de taşınmalıdır.)

ayrıca değinildiği gibi;
ökem, ögem......efendim
olabilir.

Usunuza sağlık.

Uğrola


Ekçe:
iye sözcüğünden iyelik ile
iyem........efendim
olabilir.