efendi, efendim

[Oktay D.]

Sözcükler bugüne ne öge ne de öke olarak gelir. Doğrusu öğe dir. Çünkü bu sözcük Eski ve Orta Türkçe ȫge sözcüğünden gelir (uzun /ö/). Bu yüzden Oğuz dillerinde soñraki sessizi yumuşatır: g > ğ. Bugün bu sözcüğü bir şeyiñ öğesi, elemanı olarak kullanıyoruz.

[İlteriş]

Doğru ÖKE bu gün öğe olarak kullanıailinir onunda anlamı şu an farklı.Çelebi bencede uygundur

[Oktay D.]

Bu arada yañlış açıklamış olmak istemem,
öğe: 1. eleman, 2. efendi, saygı duyulan yüce kişi.
kullanımını da desteklerim.

[Baturalptürk]

Günümüz sözlüğünde "öke" de var. Öyleyse onu da kullanabiliriz. Ancak "efendi" anlamında değil:

öke   
a. Deha sahibi kimse, dâhi.
Güncel Türkçe Sözlük

Ceza'nın da hatta şarkısında geçiyor:

Gecesi gündüzü benim, hecesi ve sözü benim, berisi ötesi benim, yarası beresi benim, sefası cefası benim, rüyası belası benim, dünyası fezası benim, toprağı seması benim, güneşi ve ayı benim, kölesi ve kulu benim, padişahı şahı benim, arkadaşı ardı benim, otu ve çiçeği benim, havası ve suyu benim, gölü ve denizi benim, serin boğazı benim, derin doğası benim, benim İstanbul benim, eğil duyduğun ses benim, kader kısmetse benim, ökesi delisi benim, ölüsü dirisi benim...

[Oktay D.]

öke olmaması gerekirdi. Ona bakılırsa otağ da var. Bunlar 1944'te Tarama Sözlüğünden olduğu gibi Türkçeye zorla katılan sözcükler. Yaŋlış yapmışız. otağ zaman içindeki kurallı evrimini yapmış ve oda olmuştur, öge ise öğe olmuştur. Aynı sözcüğüŋ 13.yy'daki biçimini de katarsak çelişkili kuralsız ve güç öğrenilen bir dil yaratmış oluruz.

[bensay]

Çelebi için çalap/çelep+i (Arapça ilişkinlik eki) biçiminde kökenlemeler var. Ayrıca, çalap/çelep için de tartışmalı durumlar sözkonusu. Doğrusu karşılamacalarımda ben de efendi = çelebi denkliği kurdumsa da, efendi ile çelebi al birini vur ötekine biçiminde gözüküyor. En azından tartışmasız bir sözcük bulana değin bu denkleştirmelerimiz bir gereksizlik içeriyor gibi.

Ayrıca, eleştiri alacak gibi gözüküyorsa da, ben "beymen" üzerinde önemseyerek duruyorum.

[Oktay D.]

beymen/beğmen < beğ "bey, saygı görülen" + +men (gibi aŋlamı katan addan ad yapan ek)

Sanırım "efendi" için sadece bey yeterli

[Bengitaşlarındili]

Başka Türk dillerinde:
1) Buyurun söyleyin anlamında :
Kulağım sizde
Dinliyorum
İşitiyorum
Aytınız
He-he

2)Anlamadım anlamında:
Geçiriniz
İşitmedim
Ne dediniz

3)Hitap olarak
Beğim, Ağam, İnim, Hanımım, Ablam, Sinlim  biçimleri ile uyarlanabilecek kullanımlar var.

[Le Qabaq]

Azerbaycan Türkçesinde beyefendi, hanımefendi yerine doğrudan bäy, xanım sözleri kullanılıyor. "Buyrun xanım, keçä bilärsiniz" gibi.

[Yiğit98]

Efendi: Bey, Ağa

Ağa sözcüğünün ağabey anlamı olsa da, efendi için de kullanılabilir diye düşünüyorum.

[Yiğit98]

Efendim!: Ne dediniz?, geçiriniz?, işitmedim?, bağışlayın!

Efendim?: Buyrun, ne?, Kulağım sizde!, dinliyorum, ha,